Özüne kimsesiz deme şairim Artıg bu obalar eller senindir Senet bağçasında şer bağında Ebedi solmayan güller senindir
Yurdsuzam deyerek eyleme geher Senin meskenindir milyon ürekler Toyda iş üstünde her ahşam seher Şeb-i hicran deyen diller senindir
Bir de olabilmez taleyim nigun Derd gem üreyinde bağlama düğün Bu gözel zamana bu behtever gün Açılan güneşli seher senindir
Sen ey saraylara sığmayan insan Sanma ebes yere behtini yaman Şahlar pay umurdu senin gapından Leyl-i Mecnun kimi gövher senindi
Men il alışsam da senin oduna Ne yazabilerem layig adına Özün gel Hesen'in yetiş dadına Ahı bu meydanda hüner senindir |
|
|