Sarac’ın bir muhtarı var
Muhtar demeye bize ar
Nefes boruları pek dar
Döşünü yelpik bürümüş
Duvarın dibinde yatar
Tükrüğüne balgam katar
Bu da birgün mühür atar
Dizini sızı bürümüş
Muhtar yola gidemiyor
Görevini bilemiyor
El yüzüne diyemiyor
Gözünü cibik bürümüş
Muhtarın dişleri gedik
Sırtı kambur omzu düşük
Kafa geniş ağzı büyük
Burnunu sümük bürümüş
Adı Cemal lakabı Gedik
Siz buna oy vermen dedik
Başımıza bela sardık
Ağzını kimek bürümüş
Bari heyeti iyi olsa
Topal Nuri mührü alsa
Mustafa ordan nenni çalsa
Onu da tembellik bürümüş
Aza olmaz Ali Tuna’dan
Hüseyin Kılıç çıksın aradan
Başımız kurtulmaz belâdan
Dilini sövmelik bürümüş
Bakın ne der Yeter Ana
Ünü yayılmış her yana
Sizi de çök severim ama
Köyümü sevmelik bürümüş |
 |
|
"Köyün Muhtarı Cemal'e" Türkü Sözü
Yeter Ana