Suz-i hicranınla boyanmış gönül Bir katre lalinden içse kanar da Eğer yanmaz isen bu nar-ı aşka Şu ah u vahımdan kalbini yar da
Ben feda etmişken can ile teni Sen uyup ağyara terk ettin beni Ey gonca dehanım el kınar seni Bülbül yuvasında olsa kanarya
Emrah sana yeter hayal-i vuslat Hayal ile budur gönül meserret Gülüm sağolsun da etmesin ülfet Elbet rahme gelip birgün anar ya |
 |
|