Gel öğüt vereyim öğüt alırsan
Hizmet eyle gene gülü bulunca
Kervan gider sakın geri kalırsın
Hemen elden koma yolu bulunca
Ölürse de çıkmaz yoldan yol eri
Gerçeklerin elindedir yuları
Göründü seyreyle akan suları
Karışır ummana seli bulursa
Arı oldun her çiçekten alırsın
Balın damızlığın kande bulursun
Yetmiş bin ayete delil olursun
Anlayıp da bu manayı bilince
Dinleyip de bu manayı yazmalı
Her kişi halince kuyu kazmalı
Yedi padişahlık yeri gezmeli
Haline münasip eri bulunca
Sil süpür kalbini sütten beyaz et
Öldürüp nefsini şeytandan arıt
Doksan dokuz ere çıktı Beyazıt
Haline münasip eri bulunca
Şah Hatayi'm eydür bakma bu hale
Gönlümüzde vardır bir ulu kale
Elif gele ayın gele mim gele
Dertli kullar dermanını bulunca |
 |
|
Şah Hatayi
"Gel Öğüt Vereyim (Bulunca)" Türkü Sözü