Işığında Huda ile buluşup
Ben idim alemde ulu görünen
Gökyüzünde bulut bulut dolaşıp
Ben idim yağmurla dolu görünen
Türlü nebat ile toprağa serip
Hayvanın postunda şekile girip
Kendi suretini balçığa verip
Ben idim aslanda Ali görünen
Kan kalesi denen şehiri kurup
Kamilin yanında kemale erip
Eyüp'ün derdine sabrını verip
Ben idim nebide veli görünen
Ne olduğun görüp kendin bilmişe
Özüne bürünüp dersin almışa
Gecenin sonunda darda kalmışa
Ben idim hızırın eli görünen
Yetmişiki millet insan dininde
Hem zalimin hem mazlumun yanında
Hacı Bektaş Abdal Musa donunda
Ben idim o Kızıl Deli görünen
Yiğit'e virane gönül köşküyle
Neyzen'in elinde tas tas işkiyle
Bir ateş düşürüp Leyla aşkıyla
Ben idim Mecnun'a çölü görünen |
 |
|
"Ben İdim Görünen" Türkü Sözü
Ozan Harun Yiğit