Gönül perişandır çarhın elinden
Akar boz bulanık selden usanmaz
O kimdir bülbülü gülden ayıran
Bülbül figan eder gülden usanmaz
Kani hakka doğru gelip göçenler
Yol deyince serden candan geçenler
Hızır'ın elinden dolu içenler
Gezer dağı taşı belden usanmaz
Akar gözlerimden kan ile yaşlar
Hep başıma geldi gördüğüm işler
Seherden erlere bezirgan işler
Çekilip gidiyor yoldan usanmaz
Bu aşkın elinde dertlerim biter
Ben derman ararken efkarım artar
İkrarlar bendolmuş bir dilden öter
Arı hizmet eder baldan usanmaz
Kul Ahmet'im hizmet eyle canana
Dost kabından içip içip kanana
Gün be gün hak için deyip yanana
Erişir didara kuldan usanmaz |
 |
|
Kul Ahmet
"Usanmaz (Gönül Perişandır)" Türkü Sözü