Mecnun gibi dolanırım çöllerde Hayal beni yeldiriyor (savuruyor) yel gibi Ah çeker ağlarım gurbet ellerde Durmaz akar gözüm yaşı sel gibi
Bir güzelin mecnunuyum ezelden Veremem telkini gelmiyor elden Yandım ateşine can ü gönülden Görmesem günlerim uzar yıl gibi
Hesapsız günlerim gelip geçiyor (Hesapsız haftalar yıllar geçiyor) Varıp sırrın yad ellere açıyor (Varıp düşmanlara derdin açıyor) Evvel benim idi şimdi kaçıyor Beni görüp saklanıyor el gibi
Zincirsiz kösteksiz bağladı beni Tatlı dilleriyle eğledi beni Yurdumdan yuvamdan eyledi beni Yarsız dünya malı bana pul gibi
Aşkın beni deryalara daldırır (Bazı ağlatır da bazı güldürür) Bir dem ağlatır da bir dem güldürür İster azat eder ister güldürür (öldürür) Aşık Veysel kapısında kul gibi (Sefil Veysel kapısında kul gibi) |
|
|