Nalesin gör can ü tenin Bir bülbülüyüm gülşenin Ben ne gedayım sultanım Söyleten lütfündür senin
Medheylerim her dem seni Kıldım fida can ü teni Budur niyazım sultanım Bahşişle mesrur et beni
Olalım bu söze kail Lütf-i Hüda’ya yok hail Bekçi kulun bekler beyi Olmağa ihsana nail
Bekçi su gibi akıyor Fenere mumlar yakıyor Bahşiş gelir daim Bekçi yollara bakıyor
Bekçinin ağırdır başı Ayağı görmüyor taşı Bahşiş deyü baka baka Bekçiniz de oldu şaşı
Gülşen-i dehrin gülüdür Bağ-ı cihan sümbülüdür Lütfünü ümid eylemiş Bekçiniz ihsan kuludur
Hane-i dil ma’mur olsun Daim gönül mesrur olsun Yarın gece sohbet baki Bu kadarca ma’zur olsun |
|
|