Kınacılar çay başına dizildi Yeşil kınam altın tasda ezildi Kınayı görünce benzim bozuldu Ağla anam ağlamanın günüdür
Ocağımızın taşı kara Yüreğimin başı yara Sabahleyin kalk da anam Kızım diye yerim ara
Al kekliğim seke seke Boğazında gümüş halka Ben evimden ayrılmazken Ayırdılar çeke çeke
Evimizin önü marul Sular akar harıl harıl Nolur anam gel bir daha Kızım diye bana sarıl |
|
|