Bir dinleyen yoktur derdimi desem
Asla bir meslekte elim kalmadı
Çok başvurdum sağa sola fayda yok
Döktü yaprak gazel gülüm kalmadı
Daim arz ederim ticaret karı
Asla sevmez oldu evdeki karı
Arayan bulurdu serveti varı
Soramam kimseye dilim kalmadı
Üç beş kuruş bulunurdu arasan
Şapkam kopmuş saçlarımı tarasan
Çıra yakıp meteliği arasan
Gitti kazanç servet pulum kalmadı
Gitmez hayalimden aşk-ı ateşim
Silsem de tükenmez gözümden yaşım
Ezelden yoksulluk boşlamaz peşim
Savruldu dumanım külüm kalmadı
Geçti bir devranım tıfıl çağlarda
Bülbül sesi dinler idim bağlarda
Vardı sürüm çobanlarım dağlarda
Şimdi seyretmeye malım kalmadı
Yorulmadan yüce dağlar aşardım
Bulanmadan kaynayıp da coşardım
Rençperliğe beş on boyun koşardım
Büküldü kametim belim kalmadı
Halılar yerinde yoktur hasırım
Düşündüm taşındım bilmem kusurum
Sular akmaz kol vermiyor mısırım
Düşsem tutunacak dalım kalmadı
Şimdi ticaretim yolcu bacından
Dizlerimde can yok öldüm acımdan
Kar edemem kuvvetimden gücümden
Gitti kuvvet derman halim kalmadı
Gönül müpteladır daim güzele
Yaprağım yok bağlar hasret gazele
Akla gelir bir Murgul'u tazele
Başka da gidecek yolum kalmadı
Sabreyle Noksani dert ile zora
Yokuşta yorulan bir düze vara
Bir gün devredersin kara toprağa
Görsem sağ tarafı solum kalmadı |
 |
|
Hodlu Noksani
"Kalmadı (Bir Dinleyen Yoktur)" Türkü Sözü